నీటుగా షేవ్ చేసుకుని తలస్నానం చేశాను. టైం 7 దాటుతుండగా బైక్ తీసుకుని బయటకి వచ్చాను. రాత్రి జరగబోయే రతికార్యానికి సంబంధించిన ఆలోచనలు నామనసులో మెదులుతూ నన్ను ఊపిరి తీయనీవటంలేదు. నా బైక్ షాపింగ్ కాంప్లెక్స్ ముందు ఆపాను. ఒక అరగంటలో షాపింగ్ మొత్తం పూర్తచేసి నేరుగా రెస్టారెంట్ వైపు బైక్ పోనిచ్చాను. డిన్నర్ కానిచ్చి తిరిగి ఫ్లాటుకి వచ్చేసరికి 9 అవుతోంది. ఉమ వాళ్ళ తలుపు మూసివుండి లైట్స్ వెలుగుతూ వున్నాయి. టీవీ పెట్టిన సౌండ్ వినిపిస్తోంది. అలానే బయట నిలబడి తన సెల్లుకి ఫోన్ చేశాను. ఒక ఐదారు రింగుల తరువాత లిఫ్టు చేసింది ఉమ. “హలో…” అన్న తన మాట వినగానే “కొంచెం బయటకి రాగలవా” అన్నాను. “ఎందుకు” సందేహంగా అడిగింది ఉమ. “ప్లీజ్… ఒకసారి రా” అంటూ ఫోన్ పెట్టేసాను.

Read More »

హాయ్ నా పేరు ప్రసాద్ మా ఉరు ………….. చెప్పడం లేదు ఇంక విషయానికి వస్తే అది నేను 9th క్లాసు చదివే రోజుల్లో జరిగింది. మా నాన్న గారు ప్రభుత్య ఉద్యోగి అందువల్ల మేము వేరే ఉరు ……. వెళ్ళాం మేము ఉండె పక్క ఇంట్లో రాధా ఉండేది నేను అక్క అని పిలిచే వాడిని వాళ్ళ బార్త పోలీస్ (BSF) అందువల్ల రాజస్తాన్ లో వుంటాడు అక్క కి పిల్లలు లేరు. ఎప్పటిలాగే స్కూల్ […]

Read More »

ట్రెయిన్ రావడానికి ఇంకా మూడుగంటలు టైముందనడంతో అతడి బుద్ది ఇమ్మిడియట్ గా చీరల మీదికి పోయింది. చీరలమీదికి అంటే కొనడానికనుకునేరు.ఏ రంగు చీరయినా ఆడదాని బొడ్డుపైకి ఎత్తడం వరకూ మాత్రమే అతడు ఆలోచించేది. ఈ ఆలోచన రావడం తడవు అతడి కళ్లు ప్లాట్ ఫాం చుట్టూ వెదికాయి. పంచకట్లనీ, ప్యాంట్ గాళ్లనీ ఏరి అవతల పడేస్తే దాదాపు పది చీరలూ,నాలుగయిదు లంగా ఓణీలు అతడి కంటబడ్డాయి. వాటిని చూడగానే అతడి ప్రాణం వుసూరుమంది. ఎందుచేతనంటే ఈ దేశంలో ఎన్నో రకాల చీరలు, వాటిలోని బిళ్లలు అనవసరంగా స్టాక్ ఉండి పోతున్నాయనీ వాటికి తగ్గ పని లేదనీ అతడి విచారం. ఈ విషయం చాలా కాలంగా ఆలోచిస్తున్నాడు గాని…ఈ దేశంలో స్టాక్ ఉండిపోయిన బిళ్లల్ని సాగులోకి ఎలా తేవాలా అని ఎంత ఆలోచించినా మార్గం కనిపించి చావడం లేదతడికి. ఆ విషయం అలా ఉంచి ఈ మూడుగంటల లోపల ఏదో ఒక చీరని బొడ్డువరకూ ఎత్తితేగాని లాభం లేదని నిశ్చయించుకున్నాడు.

Read More »