ఇక ఆ రాత్రి నిద్ర అన్నదే మరచిపోయినట్టు, సరాగాల్లో మునిగి తేలిపోయారు తల్లీకొడుకులు ఇద్దరూ. చివరకి అలసిపోయి ఏ తెల్లవారు ఝామునో నిద్రపోయారు. ఉదయం ఎనిమిది అయినా ఆ గది తలుపులు తెలుచుకోకపోయేసరికి బయటే ఉన్న జానకమ్మ ముసిముసిగా నవ్వుకొని, “నా మనవడు నా కూతురిని తెల్లార్లూ నిద్ర పోనిచ్చి ఉండడు.” అనుకుంటూ, నెమ్మదిగా ఆ గది తలుపులను తట్టింది. ఆ చప్పుడుకి మగత నిద్రలో ఉన్న హేమ ఉలిక్కిపడి కళ్ళు తెరిచింది. జానకమ్మ మళ్ళీ తలుపు తట్టి “అమ్మాయ్..” అని పిలిచింది.

Read More »