ట్రెయిన్ రావడానికి ఇంకా మూడుగంటలు టైముందనడంతో అతడి బుద్ది ఇమ్మిడియట్ గా చీరల మీదికి పోయింది. చీరలమీదికి అంటే కొనడానికనుకునేరు.ఏ రంగు చీరయినా ఆడదాని బొడ్డుపైకి ఎత్తడం వరకూ మాత్రమే అతడు ఆలోచించేది. ఈ ఆలోచన రావడం తడవు అతడి కళ్లు ప్లాట్ ఫాం చుట్టూ వెదికాయి. పంచకట్లనీ, ప్యాంట్ గాళ్లనీ ఏరి అవతల పడేస్తే దాదాపు పది చీరలూ,నాలుగయిదు లంగా ఓణీలు అతడి కంటబడ్డాయి. వాటిని చూడగానే అతడి ప్రాణం వుసూరుమంది. ఎందుచేతనంటే ఈ దేశంలో ఎన్నో రకాల చీరలు, వాటిలోని బిళ్లలు అనవసరంగా స్టాక్ ఉండి పోతున్నాయనీ వాటికి తగ్గ పని లేదనీ అతడి విచారం. ఈ విషయం చాలా కాలంగా ఆలోచిస్తున్నాడు గాని…ఈ దేశంలో స్టాక్ ఉండిపోయిన బిళ్లల్ని సాగులోకి ఎలా తేవాలా అని ఎంత ఆలోచించినా మార్గం కనిపించి చావడం లేదతడికి. ఆ విషయం అలా ఉంచి ఈ మూడుగంటల లోపల ఏదో ఒక చీరని బొడ్డువరకూ ఎత్తితేగాని లాభం లేదని నిశ్చయించుకున్నాడు.
అలా అనుకుంటూ ప్లాట్ ఫాం మీద వొయ్యారాలు వొలకబోస్తున్న ఒక చీర దగ్గరకెళ్లి “ట్రెయిన్ రావడానికి ఇంకా మూడుగంటలు పడుతుందట…అంతవరకూ ఆ పాడు సినిమా వాల్ పోష్టరూ, రైలు పట్టాలు, రాళ్లు ఎంతసేపని చూస్తారు….ఎదురుగా ఒక తోట ఉంది దగ్గర లోనే…నాతోపాటు అక్కడికి అయిదునిమిషాలు రాగలరా?”..
“తోటలోకా..? ఎందుకూ?”
“మీ చీర చాల గొప్పగా ఉంది అది చూద్దామని”
“చీర అంత బావుంటే ఇక్కడే చూడొచ్చుగా అనవసరంగా ఆ పాడు తోటలోకి దేనికీ….పాములూ అవీ ఉంటాయేమో కూడా”
“పాములుంటాయని ఎవరు చెప్పింది, మీతో?..,,,తల్లి తోడు ..అక్కడ పాములుండవు పదండి త్వరగా”
“పాముల్లేకపోతే పోనీగాని స్టేషన్ వదిలి తోటలోకి ఎందుకట?…”
“చెప్పాగా ..చీర అందం చూద్దామని”
“అంత బాగుందా…? మొన్న పండక్కే కొన్నా..”
“అంటే కొత్త చీరన్నమాట”
“మరే….”
“మరి లోపలిదో….?”
“లోపలేముంది…లంగాయేగా…అది కూడ కొత్తదే….ఏం…అయినా లంగా సంగతి మీకెందుకు?”
“అబ్బే! ఏంలేదు…చీరే ఇంత బాగుంటే లోపలి లంగా ఇంకెంత బాగుంటుందోనని”
“బానే ఉంది….”
“అదే ఏం రంగని….?”
“ఏం రంగేంటి……ఎరుపు….అయినా మీకెందుకూ?”
“అదే చూద్దామని….”
“ఏమిటి లంగానా? ఇప్పటిదకా చీరనన్నారూ….”
“అన్నాననుకోండి గాని చీర లోపల లంగా కూడా చూస్తే బాగుంటుందని”
“బాగుంది..ముందు చీరని, తర్వాత లంగాని, అంతేనా ఇంకేమయినా చూద్దామని ఉందా?”
“మీలాంటి వారు నూటికొక్కరుంటే చాలు ఈ దేశం అమెరికాతో సమానం అయిపోతుంది”
“అమెరికాలానా…..!!,అక్కడ చీరలే కట్టరటగా…!!”
“బాగా చెప్పారు…అక్కడ ఆడదానికి తొడల వరకు గౌను ఒక్కటే…”
“తొడలవరకేనా….మరి లోపలో?…”
“చిన్న డ్రాయరుంటుంది ….అది కూడ అర్జెంట్ గా ఎప్పుడు కిందకి లాగేసుకోవాలంటే లాక్కోడానికి వీలుగా…”
“అంత అర్జెంట్ గా కిందకి లాక్కోవడం దేనికీ…”
“గౌను బొడ్డు వరకూ ఎత్తడానికి..”
“ఎందుకు అలా ఎత్తడం…. పాడు ”
“అలా పాడు పాడనుకునే మన దేశం ఇలా పాడయిపోయింది…”
“అంటే గౌనులు బొడ్డువరకూ ఎత్తితే దేశం బాగుంటుందా?..”
“బాగుంటుందని వొట్టి మాటలతో అంటారా…అమెరికా మనుషులకి చూడండి …చెప్పులు కుట్టేవాడికి కూడా .. కారు..సొంత బంగళా…”
“అన్నీ ఉండి చెప్పులు కుట్టుకోవడం ఎందుకూ?…”
“అది అంతే…ఇంతకీ అమెరికా అంత గొప్ప దేశం ఎలా అయిందనుకున్నారూ?..”
“అర్జెంటుగా గౌను లోపల డ్రాయర్లు కిందకి లాక్కున్నందుకు…..అవునూ అక్కడి ఆడాళ్లకి ఏమయినా అతిమూత్ర వ్యాధి ఉంటుందా….?
“ఎంతమాత్రం కాదు, శుభ్రంగా, ఆరోగ్యంగా, ఎర్రగా పిటపిటలాడుతూ ఉంటారు. పైగా ఇంకో సంగతి…
ఎలాగూ విషయానికొచ్చాం కాబట్టి చెప్పక తప్పదు…లోపల ‘దాన్ని’ఎంత లేదన్నా నాలుగు రోజులకొకసారి షేవ్ చెసుకుంటారు..”
“లోపలి దాన్నంటే?”
“మరీ మొహమాటపెట్టేస్తున్నారు…’లోపలిది’అంటే ‘అదే’…”
“అదే అంటే?…”
“పెద్ద చిక్కొచ్చి పడింది…మీకు ఎలా చెప్పాలో అర్థం కావడం లేదు”
“వాళ్లకి అంత అర్థం కానివి ఏముంటాయో…”
“అర్థం కానిదేం కాదు…..అచ్ఛం మీలాగే వాళ్లకీనూ…”
“నాలాగా?”
“మీలా…..అంటే మీ ‘దాని’లాగే అని…”
“అదే నా ‘దాని’అంటే అర్థమయి ఛావడం లేదు…కాస్త విడమరచి చెప్పండి…”
“చెప్పడానికేముందండీ….మీరు చీర కట్టారా?….”
“దాని గురించేగా మీరేదో చూడాలని గొడవపెడుతున్నారు…”
“భలేవారే….ఇది గొడవేంకాదు..ప్యూర్ రిక్వెస్ట్..”
“అర్థం కాలా…..”
“అంటే మిమ్మల్ని అభ్యర్థిస్తున్నానన్నమాట”
“కొంపదీసి ఈ చీర విప్పి ఇమ్మంటారా ఏంటి ?”
“ఛ..ఛ..మీ అంతటి అందగత్తెని పట్టుకుని చీర విప్పి ఇమ్మనడానికి నేనేమయినా అలనాటి రావణాసురుడినా ఏంటి?”
“వాడు కాదనుకుంటానేమో….”
“వాడు కాకపోతే ఇంకెవరో వల్లకాట్లో రామనాథం….మొత్తానికి ఆడదాన్ని పట్టుకుని నలుగుర్లో చీర విప్పమన్న
పెద్దమనిషి ఒకడున్నాడు కదా…”
“ఎందుకు లేడూ ….నేను చూసా ఆ సినిమా..”
“ఆ పాడు సినిమా విషయం అలా ఉంచండి..ముందు మీ ‘దాని’ గురించి మాట్లాడుకుంటున్నాం ..అవునా?”
“ముందు చీరన్నారు,ఇప్పుడెమో నా ‘దాన్ని’అంటున్నారు..అంతా తికమకగా ఉంది నాకు”
“అబ్బే ఇందులో తికమక పడాల్సిందేమీ లేదు..బాగా అర్థమయ్యేలా చెపుతా..చీర లోపల లంగా ఉంది కదా మీకు?”
“ఎర్ర రంగుది ఉందన్నాగా…”
“అదే ….అదే ఆ లంగా లోపలి దాన్ని గురించి మాట్లాడుతున్నాను”
“ఇంకా లంగాలోపలేముంటుందబ్బా! డ్రాయర్లు లాంటివి తొడగడం నాకు అలవాటు లేదే…ఇంకేముందని..”
“మీకు డ్రాయర్ లేదుగా చాలు ….ఇంతకీ అసలు విషయానికొద్దాం…మీ లంగా లోపలి దాని గురించి మీరు చెప్పాలి”
“అదే ఏమిటంటున్నా…”
“ఎలా చెప్పాలో మీకు…నాకు అర్థం కావడం లేదు. ఎందుకంటే ఆ లోపలిదానికి దేశానికో పేరుంటుంది.
అమెరికా పేరు వేరు…ఇండియా పేరు వేరు”
“అయితే ఇండియా పేరే చెప్పరాదూ…”
“అదే వస్తున్నా…..కానీ మీరు కోపగించుకోకూడదు మరి”
“కోపం దేనికీ చెప్పండి”
“ఇండియాలో కూడా దాన్ని మనిషికో పేరుతో పిలుస్తాం..కొందరు బిళ్ల అనీ, కొందరు దిమ్మ అనీ, కొందరు రొట్టె అనీ…”
“నా దగ్గర రొట్టె ఉండడం ఏమిటీ ….మతిగాని పోయిందేమిటి మీకు”
“మీకు అర్థమయ్యేలా చెప్పేటప్పటికి అంతపనీ జరిగేలా ఉంది …ఖర్మ”
“ఖర్మేముంది ఇందులో …ముందు చీరన్నారు..తర్వాత లంగా అన్నారు…ఆ తర్వాత లోపలేదో రొట్టె ఉందంటున్నారంటే
మతి ఉండి మాట్లాడుతున్నారనుకోవాలా? మతిలేక మాట్లాడుతున్నారనుకోవాలా?
“నాకేం మతి పోలేదు ….మీ లంగా లోపల దిమ్మ ఉంది …అది నూటికి నూరుపాళ్లూ నిజం”
“ఇందాక రొట్టె అన్నారు…ఇప్పుడేమో దిమ్మ అంటున్నారు..నిజంగా మతిపోయింది మీకు.. ఈ పాడు రైలు ఇంకా వచ్చి చావలేదు..”
“అబ్బా ..రైలు గొడవ అలా ఉంచండి …ప్రస్తుతం మీ లంగా లోపలి రొట్టె గురించి మాట్లాడుకుంటున్నాం…”
“అదిగో మళ్లా……మీకు ఆకలవుతున్నట్లుంది పాపం..అందుకే ఇందాకట్నుంచి ‘రొట్టో..రొట్టో…’ అని కలవరిస్తున్నారు..పోనీ ఆ చివర క్యాంటీన్లో బన్నులు అమ్ముతున్నారు పోయి కడుపు నిండా తినకూడదూ?”
“బన్నూ గిన్నూ జాంతానై!! ముందు మీ రొట్టె సంగతి తేలిపోవాలి..అదిగో మధ్యలో మాత్రం నన్ను కట్ చెయ్యొద్దు..కాస్త దగ్గరగా రండి చెవిలో చెప్తాను”
“నాకేం చెవుడు లేదు …చెవిలో కాకుండా దూరం నుంచి చెప్పినా వినిపిస్తుంది”
“చెవుడని కాదు..నేను చెప్పే మాట మీ పక్కావిడ వింటే కోపగించుకోవచ్చు”
“మధ్యలో ఆవిడ కోపగించుకోవడం ఎందుకూ?”
“ఆవిడకి కూడ లంగా లోపల రొట్టె ఉంది కనుక”
“మళ్లీ అదే రొట్టె గొడవ….”
“ఇంక లాభం లేదు మీ రొట్టెని అచ్చ తెలుగులో ఎమంటారో చెప్పేస్తున్నా! కోపగించుకోకూడదు…లంగాలో ఉన్న దాన్ని ఏమంటారంటే…..”
“నా బొంద”
“ఛ ఛ… అది కాదు”
“మరేదో చెప్పి చావొచ్చుగా”
“అలాగే, కానీ విన్న తర్వాత కోపగించుకోకూడదు మరి! చెప్పేస్తున్నా..కాస్త దగ్గరగా జరగండి…దాని
పేరేమిటంటే పూ….”
“ఓస్…అదా ..అది చెప్పడానికి గంట నుంచి వీరసుత్తి మోగించారుగాని మా ఆడాళ్లంతా అలాగే పిలుచుకుంటాం దాన్ని”
“హమ్మయ్యా! ఇప్పుడు లేచొచ్చింది”
“ఏమిటి లేవడం?”
“దాని విషయం చెప్పాలంటే మీకు ..ఇంకో గంట పడుతుంది”
“వద్దుగానీ దానికి ముచ్చటగా అంత అందమయిన పేరుండగా పాడు రొట్టె అనీ, దిమ్మ అనీ పిలవడం దేనికి? మీ మగాళ్లంతా దాన్ని అలాగే పిలుస్తారా?”
“దాదాపు అంతా అంతే అనుకుంటా”
“ఛి చీ ..బుద్దిలేని మనుషులు…ముక్కుని ముక్కు, చెవిని చెవి అంటాంగానీ చెంచానో, పేడబుట్టనో అనం గదా?”
“నిజమే అనం…అయితే మీ ఆడవాళ్లు దానిగురించి మాట్లాడుకోవాలనిపిస్తే అ లా గే అచ్చ తెలుగులో మాట్లాడుకుంటారా?”
“ధారాళంగా”
“ఎంత హాయి …..నిజంగా మీరు అమెరికాలో పుట్టాల్సిన వారు ”
“అమెరికా అంటే జ్ఞాపకం వచ్చింది …వాళ్లేదో నాలుగురోజులకొకసారి షేవో. షేపో ఏదో చేసుకుంటారన్నారు గదా …ఏమిటది?”
“అసలు మన టాపిక్ అక్కడే ఆగిపోయింది”
“ఆగదూ మరి …గంట నుంచి నా చెవిలో రొట్టె, దిమ్మ అని జోరీగలా రొద పెట్టే బదులు అసలు పేరు చెబితే ఇంత గొడవ జరక్కపోనుగా….ఉమ్ మ్ మ్ …ఇంతకీ ఆ షేపు సంగతేంటంట..”
“షేపు గాదు ..షేవు”
“ఏదో పాడు. ఇంతకీ ఏంటట ..అది”
“ఏముంది మా మగాళ్లం రోజూ నున్నగా గడ్డం ఎలా గీసుకుంటామో …వాళ్లు కూడా దాన్ని ఎప్పుడూ నున్నగా ఉంచుకుంటారు”
“ఈ మాత్రం దానికి అమెరికా వెళ్లాలా ..నా మట్టుకు నేను వారానికొకసారి తీసేస్తా! ఈ సారి ప్రయాణం గదా అని పొద్దుటే తీసేసా”
“అబ్బా! ఎంత అదృష్టవంతుణ్ని!!”
“బావుంది, నాది గీసుకుంటే మీకు అదృష్టమేంటట?”
“అలా తీసిపారెయ్యకండి, మీ మొత్త సైజుని బట్టి అది దాదాపు రెండు అరచేతులంత ఉండొచ్చు…అవునా?”
“దాదాపు అంతే కాని మధ్యలో మొత్త సైజు ఏమిటి?”
“అంటే మీ వెనక పిర్రల సైజుని బట్టి ముందుది ఎంతుంటుందో చెప్పొచ్చు”
“బానే ఉంది వెధవ లెక్క,ఇంతకీ అదృష్టం అన్నారు అదేంటి ?
“అదే వస్తున్నా….మీరు పొద్దుట గీసానంటున్నారుగా …”
“తొమ్మిది గంటలకనుకుంటా”
“ఎప్పుడో ఒకప్పుడుగాని ఇప్పుడది ఎలా ఉంటుందో తెలుసా? నున్నగా, ఎత్తుగా, అందంగా……”
“అదేమయినా ముక్కా లేక కన్నా… అందంగా ఉండడానికి”
“వాటికంటే మోస్ట్ ఇంపార్టెంట్ అయింది, ఆ స్వర్గాన్నలా తేలిగ్గా తీసిపారెయ్యకూడదు”
“ఏమిటో మీ మాటలు గాని, ఆ అమెరికా పిల్లదాని సంగతి చెప్పారుగాదు”
“వస్తున్నా..వస్తున్నా…అమెరికా అంతా ఫ్రీ లవ్…మనలా బోడి కట్టుబాట్లుండవు”
“అంటే?”
“సపోజ్ మీరూ నేనూ ఈ పాడు దరిద్రగ్గొట్టు దేశం గాక అమెరికాలో ఉన్నామనుకోండి”
“నేను కూడా గౌనెయాలా పాడు”
“ఒద్దు ..ఒద్దు మీరు చీరలో అయితేనే పిటపిటలాడుతుంటారు”
“పిటపిటలాడటమంటే”
“చావొచ్చింది మీతో, మీ మొత్త గంపంత ఉంటుంది, దాని మధ్యది రెండు అరచేతులంత ఉంటుంది,
అది చాలా టైట్ గా ఉంటుంది”
“టైట్ గా ఉండడం దేనికి?”
“టైట్ గా ఉంటే బాగుంటుంది”
“ఎవరికి”
“మాకు”
“మీకన్నీ బానే ఉంటాయిగాని అమెరికా గొడవేంటి”
“అదే…..మీ పిటపిటలూ, మీ సైజూ వూహించుకుంటూ మీ దగ్గరకొస్తాను”
“ఊహించుకోవడం దేనికి?”
“మా మగాళ్లమంతా అలానే వూహించుకుంటాం”
“అలాగే ..అంటే ఎలాగని అడుగుతున్నా”
“చావొచ్చిపడింది మీతో..”
“అయితే వొద్దు లెండి”
“అమ్మమ్మా…మీకిది పూర్తిగా చెప్పకపోతే నాపని ఆగిపోదూ,ఉమ్c మ్ మ్ …ఆడాళ్లని ఎలా ఊహించుకుంటారని అడిగారు కదూ… వినండి, మీలాంటి పిటపిటలాడే ఆడది ..ఎవరో ఎందుకు ..మీరే అనుకుందాం”
“సరే..కానివ్వండి”
“సరే..మీరు రోడ్డుమీద వయ్యారంగా మీ ఎత్తు పిర్రలు ఊపుకుంటూ వస్తుంటారు……”
“నా పిర్రలు అంత ఎత్తుగా ఉంటాయా?”
“ఎత్తుగా అని ఈజీగా అనకండి, మీ సీటు …అదే మీ పిర్రలు బ్రహ్మాండంగా ఉంటాయి. నేను మీ వెనకాలే
నడుస్తున్నాననుకోండి..నా చూపులన్నీ మీ జాకెట్ మీదో, మీ కాలి చెప్పుల మీదో ఉండవు…ఆ
పిర్రలే చూస్తూ అలాగే మిమ్మల్ని అమాంతం వెనకాల నుంచి కౌగలించుకుని, మీ పిర్రలకి నా తొడలు గట్టిగా అదిమిపెట్టి మీ సంకల్లోంచి నా రెండు చేతులూ ముందుకి పోనిచ్చి మీ జాకెట్లో ఉన్న రెండిటినీ నలుపుతూ ….. అఫ్కోర్స్ …లోపల బ్రాసరీ ఉంటుందనుకోండి…”
“బ్రాసరీయా …ఛి..ఛీ నాకు మాచెడ్డ చిరాకు బాబూ! ఊపిరి సలపకుండా ఎందుకూ వాటిని కట్టుకోవడం?”
“ఎందుకేమిటి వాలిపోయి ఉండకుండా నిటారుగా నిలబడి ఉండడానికి”
“ఏమిటి నిలబడి ఉండడం?”
“అవే…మీ జాకెట్లో ఉన్న రెండు బంతులూ”
“బంతులా? వాటికి కూడా మారుపేర్లున్నాయా? పాడు”
“ఎందుకు లేవు,బంతులు, బంగినపల్లి మామిడిపళ్లు, ఇంకా మరీ కొట్టొచ్చినట్లు పెద్దగా కనిపించేవాటికి కొబ్బరి బొండాలు….”
“మీ తలకాయ కాదూ! వెధవ పేర్లు మీరూనూ…”
“సారీ..మీకు మారుపేర్లంటే అసహ్యం అనుకుంటే అవే మీ స….”
“బావుంది…అసలు మావి మీ కళ్లకి కొట్టొచ్చినట్లు కనబడ్డం దేనికీ”
“గొప్ప పాయింటడిగారు, రోడ్డు మీద ఓ ఆడది …ఆడదేమిటి మీరే ఎదురుగుండా నడిచి వస్తున్నారనుకోండి…”
“అస్తమానమూ నడకేనా, పోనీ కాసేపు రిక్షా కాని, ఆటో కాని ఎక్కితేనో”
“కొంప మునిగిపోద్ది! వినండి ..ఎదురుగుండా మీరు నడిచి వస్తుంటే నా చూపులన్నీ మీ ఒంటిమీద ఎక్కడుంటాయో తెలుసా?”
“నాకేం తెలుసూ…”
“అయితే వినండి..నా చూపులు అందమయిన మీ మొహంలో కలువరేకుల్లాంటి మీ కళ్ల మీదుండవు…సంపెంగలాంటి ముక్కుమీద ఉండవు.. దాని కింద లక్కపిడతలాంటి ముద్దొచ్చే మీ ఎర్రటి పెదాలమీదుండవు….”
“మరి”
“నా చూపులన్నీ మీ మెడకింద ఆ ఎత్తుపాటి జాకెట్ మీదే ఉంటాయి”
“మెడ కిందంటే …మెడలో ఏమయినా గొలుసూ గట్రా ఉంటే లాక్కుపోవడం కోసం అంతేనా?”
“అబ్బా! నా మూడ్ అంతా చెడగొడుతున్నారు…మీ నగల గురించి కాదు..మీ జాకెట్ గురించి నేను చెప్తుంటే….”
“టైలరేమో మీరు .. అందుకే బంగారం లాంటి మొహాన్ని వదిలేసి జాకెట్ వంక చూడడం”
“రామచంద్ర ప్రభూ! టైలర్ని కాదు రసికుడ్ని…పచ్చి రసికుడ్ని…అందుకే జాకెట్ వంక చూస్తాను..మరొక విషయం
ఏ యుగంలోనూ ఏ కవి నాకొడుకూ చెప్పని నగ్నసత్యం ఒకటి చెప్పేస్తున్నా..వినండి”
“సరే కానివ్వండి”
“మగాడిని ముందుగా ఆకర్షించేవి …మీ జాకెట్లోంచి కనబడే ఆ రెండే”
“జాకెట్లోంచి ఎలా చూస్తారు …ఎక్స్-రే కళ్లా మీవి ?”