సుభద్ర మాటల్లో ఒక రకమయిన చికాకు అసహ్యం కనిపించాయి. అర గంట తర్వాత రాయుడు చిత్తు గా తాగి వచ్చాడు. సుభద్ర ఏమీ మాటాడక భోజనం వడ్డించింది. రాయుడు సగం కంచం ఖాళీ చేసి చేతులు కడుక్కొన్నాడు. సుభద్ర, భర్తను నడిపించు కొని నులక మంచం వద్ద కు వచ్చి పడుకోబెట్టి వెళ్ళింది.
కిటికీలోనుండి చూస్తున్న మోహన్ ఒక నిట్టూర్పు విడిచి నిద్రలోకి జారు కొన్నాడు.
మోహన్ నిద్రలోకి జారుకొన్న కాసేపటి కి కలలో సుభద్ర కనిపించింది. కలలో సుభద్ర, వంగొన పని చేసుకొంటుంటే తాను నడుము మడత పిసుకుతూ పిర్రలకు తన బుజ్జి గాడిని తాకిస్తున్నాడు. అంతే! నిద్రలో అలాగే భళ్ళు మన్నాడు తెలియకనే. మరింత ఘాఢంగా నిద్ర ముంచుకొచ్చింది.
మరుసటి రోజు పిల్లలు వచ్చి అల్లరి చేస్తుంటే నిద్ర, లేచాడు. ఏదో అను మానం వచ్చి లుంగీ లో చెయ్యి పెట్టాడు. డ్రాయరు పైన మరక చేతికి తగలడంతో కల గుర్తుకు
వచ్చింది. బ్లూ ఫిల్ములు చూసి మూడు నాలుగు సార్లు కార్చుకొన్నా కలగని తృప్తి తన పిన్నిని తలుచుకొని కార్చుకొన్నపుడు రావడం గ్రహించాడు.
లేచి లుంగీ సరిగా కట్టుకొని బయటకు వచ్చాడు. అప్పటికే రాయుడు వాలు కుర్చీలో కూర్చొని పేపరు చదువుతున్నాడు. మోహన్ చూసి పలుకరించాడు.
కాసేపు రాయుడితో మాటాడి “పిన్ని ఎక్కడ బాబాయి” అన్నాడు.
రాయుడు “ఎదురింటికి వెళ్ళింది. ఏదో పని వుందని” అంటూ మళ్ళీ పేపరు అందు కొన్నాడు.
అంతలో సుభద్ర, నెయ్యి గిన్నెతో ఇంట్లోకి అడుగుపెట్టింది. సుభద్రను చూసిన మోహన్ నిద్ర మత్తు ఒక్క సారి గా వదిలి పోయింది. తాను క్రితం రోజు తెచ్చిన చీరలో అప్సరసలా వున్నది. తల స్నానం చేసి టవల్ కట్టుకొని వుండడం వల్ల వొంటి పైన అక్కడక్కడా నీటి బొట్లు కనిపిస్తున్నాయి.
సుభద్ర వంట గదిలోకి వెళ్తూ “వెళ్ళి పళ్ళు తోము కొనిరా కాఫీ ఇస్తాను” అంది.
మోహన్ బాత్రూంకు వెళ్ళి కాల కృత్యాలు ముగించుకొని వంట గదిలోకి వచ్చి మూల వున్న కుర్చీ వేసుకొని కూర్చొన్నాడు.
“ఏరా నాన్నా అలా కుంభ కర్ణుడిలా నిద్ర పోయావు” అంది కాఫీ కప్పు అందిస్తూ.
“ఏమో పిన్నీ చాలా ఘాడంగా నిద్ర పట్టింది. మంచి కల కూడా వచ్చింది” అన్నాడు కాఫీ తాగుతూ.
సుభద్ర, నవ్వుతూ “కలా? ఏమి కల? మంచి అమ్మాయి కనిపించిందా” అంది.
“అమ్మాయి కాదు పిన్నీ. అప్సరస కనిపించింది” అన్నాడు కావాలని.
“అమ్మో అప్సరసే. అందంగా వుందా” అంది సుభద్ర.
“పర్లేదు పిన్నీ బాగానే వుంది. కానీ నీ అంత అందంగా వుంది అంటే మాత్రం వొప్పుకోను” అన్నాడు లోలోపల కాస్త భయపడుతూనే.
సుభద్ర, చేస్తున్న పని ఆపి మోహన్ వైపు చూస్తూ “ఏరా నాన్నా నన్ను అదే పనిగా పొగుడుతున్నావు. ఏమి కావాలేంటి నీకు” అంది.
మోహన్ చిన్నపిల్లాడిలా వుడు క్కొంటూ “పో పిన్నీ నువ్వెపుడు ఇంతే. నిజం చెప్తే ఇలాగే అంటావు” అన్నాడు.
సుభద్ర కిల కిలా నవ్వుతూ “సరదాగా అన్నానులే రా వుడు క్కోకు” అంది.
మోహన్ కాఫీ తాగుతూ కళ్ళార్పకుండా సుభద్రను చూస్తున్నాడు. సుభద్ర, ఎందుకో తల తిప్పి తననే చూస్తున్న మోహన్ ను “ఏంటన్నట్టు” కళ్ళెగ రేసింది.
“పిన్నీ ఈ చీరలో చాలా అందంగా వున్నావు నువ్వు. చీర చాలా అదృష్టం చేసుకొంది” అన్నాడు.
సుభద్ర అర్థం కానట్లు చూసి “అదృష్ట మా” అంది.
మోహన్ “అవును పిన్నీ రోజంతా దర్జాగా నీ వొంటి పైన ఇష్టం వచ్చినట్లు కదులుతుండడం అదృష్టమే కదా” అన్నాడు.
సుభద్రకు సిగ్గేసింది. ఆ మాటల కు. సిగ్గుతో కూడిన కోపాన్ని ప్రదర్సిస్తూ “చీ పోరా. కాలేజీకెళ్ళి ఇవేనా నువ్వు నేర్చుకొంటున్నది” అంది.
మోహన్ కాఫీ తాగడం పూర్తి చేసి “ఇందులో ఏముంది పిన్నీ. ఇంకా చాలా నేర్చుకొంటా ము చెప్పనా” అన్నాడు చాలా అన్న పదాన్ని వొత్తి పలుకుతూ.
“చాల్లే రా నీ వేళాకోళం. తొందరగా స్నానం ముంగించి రా. గుడికి వెళ్లాము” అంది.
మోహన్ నవ్వు కొంటూ బయలుదేరాడు.
ఆ రెండు రోజులూ అవ కాశ మున్నపుడల్లా సుభద్రను పొగుడుతూ వున్నాడు. ఏదో ఒక పని కల్పించుకొని సుభద్ర పక్కనే వుంటూ చేతిని తాకుతూ అపుడపుడు నడుము తాక సాగాడు. తన భర్త ఏనాడు తనతో అలా
మోహన్
సరదాగా లేక పోవడం వల్ల సుభద్రకు కూడా చేష్టలు బాగా నచ్చాయి.
మోహన్ తన వొంటిని కావాలని తాకుతున్నాడని తెలిసినా ఆ స్పర్శ సుభద్రలో ఏదో పులకింత కలుగ జేస్తున్నది. పడక గదిలో రాయుడు సుభద్ర, పైకి ఎక్కి వూగుతుంటే సుభద్ర, మది నిండా మోహన్ కనిపించ సాగాడు. రాయుడు తన ఆడతనంలోకి మదన రసాలు చిందిస్తుంటే కళ్ళముందు మోహన్ కనపడ్డాడు. ఒక్కసారిగా సుభద్ర, కోరికలు కట్టలు తెంచు కొని భర్తను బల్లిలా అతుక్కు పోయింది.
మరుసటి రోజు మోహన్ నిద్ర లేచినప్పటికి పిల్లలు స్కూలుకు వెళ్ళిపోయారు. రాయుడు కూడా ఇంట్లో లేడు.
” పిన్నీ నేను తెచ్చుకొన్న షాంపూ అయిపోయింది. ఇవాళ కుంకుడు కాయతో తల స్నానం చేయిస్తావా” అన్నాడు కూర గాయలు తగురు
సుభద్ర, తల ఎత్తి మోహన్ ను చూసింది. ఎందుకో సుభద్ర కు చెప్పలేని సిగ్గు ముంచు కొన్నింది.
“అలాగే ” అంటూ లేచి పొయ్యి పైన నీళ్ళు పెట్టింది.
మోహన్ ఈ లోగా పేపరు చదివుతుంటే “పదరా” అంటూ బకెట్ తీసుకొని బాత్రూం వైపు నడిచింది.
మోహన్ బాత్రూంలోకి బనియన్ విప్పి లుంగీ పైగా వెళ్ళి స్టూలు లాక్కొని కూర్చొన్నాడు. సుభద్ర చీర కాస్త పైకి ఎగ్గట్టి బొడ్లో దోపుకొని మోహన్ కు తలంటడం మొదలు పెట్టింది.
మోహన్ కావాలని అటు ఇటు కదులుతుంటే “ఒరేయి కదలకు. సరిగా కూర్చో” అంది.
మోహన్ తన తప్పేమీ లేదన్నట్టు “నువ్వలా స్పీడు గా రుద్దుతుంటే ఎలా పిన్నీ” అన్నాడు.
సుభద్ర వెంటనే “అలా అయితే నువ్వే పోసుకో వెళ్తాను” అంటూ చేతులు తీసేసింది.
నేను
మోహన్ కంగారుగా “లేదులే పిన్నీ కదలను. నువ్వు కాని వ్వు” అంటూ సుభద్ర చెయ్యి పట్టు కొన్నాడు.
సుభద్ర నవ్వుతూ ” మంచి పిల్లాడు నా బాబు” అంటూ మళ్ళీ తలంట సాగింది.
మోహన్ మళ్ళీ కదులుతుంటే సుభద్ర చీర పైన నీళ్ళు పడుతున్నాయి. “వెధవా కదల కురా” అంది సుభద్ర, చిరుకోపంగా.
మోహన్ ”
పిన్నీ ఇలా కాదు. నేను నిన్ను పట్టు కొంటాను” అంటూ సుభద్ర, నోరు తెరిచేలోగా తన రెండు చేతులు సుభద్ర నడుము పైన వేసాడు. “ఇక చూడు పిన్నీ కొద్ది గా కూడా కదల ను” అన్నాడు సుభద్ర నడుముని గట్టి గా వత్తుతూ.
చిక్కని తన నడుము మడతను భర్త కాక మరో మగాడు అలా నొక్కుతుంటే సుభద్ర కు ఒక్కసారిగా వళ్ళు జలదరించింది. చటుక్కున వెనక్కు అడుగు వేయబోయింది కానీ మోహన్ అప్పటికే వుడు ములా పట్టేసుకొన్నాడు.
మోహన్ నెమ్మది గా నడుము నొక్కుతూ నడుము మడతను వేళ్ళతో మీటుతుంటే సుభద కు పూర్తిగా అర్థ మయిపోయింది మోహన్ తనను కోరుకొంటున్నాడని.
మోహన్ తన చూపుడు వేలు బొటన వేలు కలిపి నడుము గిల్లాడు.
“ష్ అబ్బా ఏంట్రా అది” అంది సుభద్ర.
“పిన్నీ నీ నడుము మడత భలే వుంది” అంటూ మళ్ళీ గిల్లాడు.
“చీ పోకిరి వెధవ ఇలా చేసావంటే నేను వెళ్ళిపోతాను” అంది.
సుభద్ర అలా అంటున్నదే కానీ వొళ్ళంతా జివ్వు మంటూ ఏదో కావాలని తపిస్తున్నది. మోహన్ తన చేతులను కాస్త కింద కు పెట్టి పిర్రల పైన వుంచాడు సుభద్ర ఏమంటుందో చూడడానికి.
సుభద్ర ఏమీ ఎరుగనట్లు వుండడం చూసి నెమ్మది గా పిర్రలను నొక్కడం మొదలు పెట్టాడు.
“ఏంట్రా నీ అల్లరి” అంది సుభద్ర.
కానీ ఆ మాటల్లో కోపం బదులు సంతోషమే కనిపిస్తున్నది. అదే అదనుగా సుభద ను మరింత దగ్గర కు లాక్కొని పిర్రలను మరింత బలంగా నొక్కాడు.
నేను
సుభద్ర, తలంటడం పూర్తి చేసి “ఇక వదలరా వెళ్తాను” అంటూ కదలబోయింది.
మోహన్ గబుక్కున తన తలను సుభద్ర జాకెట్ పైన పెట్టి గట్టి గా ఎత్తులను తలతో అది మాడు.
ఒక్క సారి గా అలా జరుగుతుంటే సుభద్ర, కంగారు గా “ఒరే వెధవ వదలరా” అంటూ గింజుకోసాగింది.
మోహన్ పట్టు విడువక జాకెట్ పైన ముద్దుల వర్షం కురిపించ సాగాడు. మోహన్ జుట్టు కు వున్న తేమ సుభద్ర జాకెట్ కు అంటు కొని జాకెట్ ముద్ద గా తయారయింది.
ఏంటిది”
అంది
సుభద్ర
“నాన్నా వదలరా బ్రతిమాలు కొంటున్నట్లు.
ఇంకా ఉంది.