వీళ్ళ మాటలు విందాం అనుకునే లోపు దూరం నుండీ ఎవరూ ఎవరదీ కాయలు కోస్తున్నదీ అంటూ అరుపులు వినిపించాయ్ అంతే ఒక్కసారే ఎవరి దారిలో వాళ్ళు పరార్ అందరం కలిసి కొంచెం సేపటికి మా ఇంటికాడ కలిశాం. నేనే కింద ఉండి ఎవరన్న వస్తున్నరేమో చూస్తాం అన్న మీరిద్దరు ఎక్కడకి వెల్లిపోయారు కొంచెం ఉంటే దొరికిపొయేదానిని అన్నాను పెద్దసైజ్ లో దోరగా ముగ్గిన కాయలు చూడడానికని వెళుతున్నం అని చెప్పాంగా చుట్టు కూడా చూసుకుంటూ ఉండాలి మనం వెళ్ళింది మన సొంత తోటలోకేంటి మనం ఎన్ని కోసుకున్న ఎవ్వరూ ఏమి అనకుండా ఉండడానికి అన్నాడు గోపీ మీరు ఉన్నారు కదా అని నేను కాయలు కోసేపనిలో పడ్డా తీరాచూస్తే ఆ తోటమాలి వచ్చేశాడు అన్నాను సర్లే కాయలేవి అన్నారు అందరూ ఇంకెక్కడి కాయలు అక్కడేపాడేసి పరుగే పరుగు అన్నాను అందరూ కలిసి నవ్వరు. హమ్మయ్య నేను లాస్ట్ వరకూ చెట్టుమీదే ఉన్నాను అని అదరిని నమ్మించా ( ముఖ్యంగా గోపీని అక్కని ) అనుకుని ఊపిరిపీల్చుకున్నా.

Read More »

“రాజ్యం” నెమ్మదిగా పిలిచాడు నరహరి. రాజ్యం గోడవైపుకు తిరిగి పడుకునివుంది. ఆమె నిద్రపోతుందో, లేదో అతనికి తెలియటం లేదు. అప్పటికి రాత్రి పదిదాటి వుంటుంది. బయట నిశ్శబ్దంగా ఉంది. లోపల చీకటి. చల్లగావుంది. రాజ్యం పలకకపోయేసరికి నరహరి మంచంమీద కూర్చుని రాజ్యం నడుంమీద చేయివేసి కదుపుతూ, “రాజ్యం” అన్నాడు.

Read More »

నా ఫ్యామిలీ అందరు కలిసి తాతయ్య ఇంటికి వెళ్లి పోయాం అప్పుడు అందరూ ఏడుస్తున్నారు,

Read More »