ఈ కధ నా సొంత అనుభవం. నేను తొమ్మిదవ క్లాస్ మధ్యలొ ఉన్నాను. మేము కొత్త గా ఆ పొర్షొన్ లొ రెంట్ కి దిగాము. పక్కన పొర్షొన్ లొ ఓనర్ వాళ్ళు ఉంటారు. మా ఓనర్ వాళ్ళ కోడలు పద్మావతి. వయసు 26, 27 మద్యలొ ఉంటుంది. మాంచి అందం, కత్తి లాంటి ముక్కు, చలాకి కనులు వాటికింద అందమైన పెదాల మీద ఎప్పుడూ కవ్వించే నవ్వు. అప్పటికి ఆమెకు ఏడు యేళ్ల వయసు ఉన్న కూతురు ఉంది. వ్యవసాయం చెసే ఫ్యామిలొ నుంచి రావడం, చిన్నపటి నుంచి పొలం ఇంక ఇంటి పనుల వల్ల నాట్చురల్ గానే ఎక్కడికక్కడ తీర్చిదిద్దినటు ఉండే వళ్లు అమెది. ఆమెను అక్కా అని పిలిచే వాడిని అప్పటికి నాకు ఇంకా
కాసేపటికి తేరుకొని కళ్ళు తెరచి చూసేసరికి తన తల్లి తనచేతలని చూస్తూ అలానే ఉండిపోవడంతో సందర్భాన్ని తన తల్లికి ఎలా చెప్పాలో తెలియక మదనపడుతున్న కూతుర్ని ఆ సమయంలో ఏం చెప్పినా తన మాటలు ప్రసంగగా అనిపిస్తాయని చిన్నగా రాణీ…….అని పిలిచింది. ఆ చెప్పమ్మా అంటూనే తన పనిని కొనసాగిస్తుంది రాణి.అప్పటివరకూ తన కూతుర్నలా చూడని సులోచన ఏమైంది అక్కడ చూస్తే సత్య అలా ఇదేమిటి ఇలా దీనికేమైదని ఇలా……అర్థం చేసుకోవడానికెక్కువసేపు పట్టలేదు.
ఇద్దరూ చింతచెట్టు కిందకి వచ్చారు ఒకరినొకరు కౌగిలించుకున్నారు, సౌమ్య తన రెండు చేతులతో విక్రమ్ తలను పట్టుకోని తన పెదాలతో విక్రమ్ పెదాల మీద దాడి మొదలెట్టింది,