ప్రసాద్ రోజూ రాత్రి పూట పాలు తాగి నిద్ర పోతాడు. మామగారికి పాలు ఇద్దామని పద్మ ఒక గ్లాస్ పాలు తీసుకొని ప్రసాద్ గది తలుపు కొట్టింది. అలా తలుపు కొట్టేసరికి..తలుపు గడి వేయనందువల్ల మెల్లగ తెరుచుకుంది. తలుపుని నెట్టుకుంటూ పద్మ గదిలోకి వచ్చి ప్రసాద్ ఏమి చేస్తున్నాడో అని తొంగి చూసింది. ప్రసాద్ స్నానం చేస్తున్నాడు. నెమ్మదిగా తలుపు గడియ వేసి “మామయ్యగారూ!..తలుపేసుకొని స్నానం చెయ్యొచ్చుకదా..ఏమిటీ పని సిగ్గులేకుండా?” అంటూ కొంచెం కోపం నటించింది. తన కోడలి మాటలు విన్న ప్రసాద్ “అమ్మడూ..మనమిద్దరి మధ్య ఇంకా దాపరికం ఎందుకు..నాది నువ్వు చూసావు..నీది నేను చూసాను కదా !.”..తన కోడలిని తన గదిలో చూసేసరికి ప్రసాద్ మొడ్డ లేచి నుంచుంది. దాన్ని చూస్తూ..”మామయ్యా..మీ మొడ్డకి పనీపటా లేదు. ఎప్పుడూ లేచే ఉంటుంది..” అంది పద్మ నవ్వుతూ.
అప్పుడే స్నానం చేసి వంటికి టవల్ చుట్టుకుని బాత్రూం లో నుంచి బెడ్రూం లోకి వచ్చింది శ్రావణి.ఆమె బాడీ నుంచి మైసూర్ శాండల్ పరిమళాలు రూం నిండా వ్యాపిస్తున్నాయి. ఆ టవల్ ఆమె అందాల్ని దాచలేకపోతుంది. శ్రావణి చాలా మంచి అందగత్తె. ఆమె శరీరంలోని ప్రతీ అవయవమూ బాగుంటుంది. మరీ ముఖ్యంగా ఆమె కళ్లు…..కళ్లేంటి, చివర “ళ్లు” అని వచ్చే ప్రతి అవయవమూ ఆమెలో స్పెషల్. అందుకే ఆమె భర్త సుబ్రమణ్యం ఆమెని ఏరికోరి మరీ పెళ్లి చేసుకున్నాడు.. కాణీ కట్నం లేకుండా. ఇద్దరూ మంచి ఈడూ జోడూ…ఆమె టవల్ పక్కనేసి బట్టలు కట్టుకోసాగింది. ఇంతలో మోటర్ సైకిల్ శబ్దం వినిపించింది. భర్త ఆఫీసు నుంచి వచ్చినట్లున్నాడు అనుకుంటూ డ్రస్సింగ్ టేబుల్ దగ్గరకెళ్లి పౌడర్ పూసుకుని బొట్టు పెట్టుకుంటూండగానే సుబ్రమణ్యం లోపలికొచ్చేసాడు.
రవికను వెప్పేశాను…తను కొద్దిగా సంకోచించినా,కొద్దిగా ముందుకు ఒంగి సహకరించింది.విప్పిన జాకేట్టు సొఫా మీది నుండి జారి నేల మీద పడింది.సళ్ళను పిసుకుతూ,చేతులు తన చెతుల సంగమం లోకి తీసుకు వెళ్ళాను.చంకలు నున్నగా,ఒక వెంట్రుక
కావ్య తన రెండు కాళ్ళు చాపి టీపాయ్ మీద పెట్టుకొని తన చీర లేపి తన పూకు ని చూపిస్తూ ఊరిస్తోంది నన్ను. రెండు వేళ్ళు తన పూకు లో పెట్టుకొని కెలుక్కుంటూ నా కేసి చూసి కన్ను కొట్టి “నా సళ్ళ తో నీ మోడ్డ ని దెంగమని దాని సళ్ళ మధ్య లో పెట్టావే నీ మోడ్డ ని? అది బాగా గుడుస్తోందా? సమ్మ గా ఉందా మహారాజా!” అంటు నన్ను దెప్పిపొడుస్తూ తన జాకెట్ విప్పేసింది. పుచ్చకాయల్లా ఉన్న కావ్య సళ్ళు జాకెట్ లోంచి బయటకు దూకంగానే నా చేత్తో ఒకదాని తరువాత ఒకటి పిసికేస్తున్నాను కసిగా. దాని ముచికలు లేచి నించుని చీకమని ఆహ్వానిస్తున్నాయి నన్ను. కానీ నా ఒళ్ళో పడుకున్న కవిత నన్ను కదలనివ్వడం లేదు.