హలో…. దుర్గా…—”
అక్కడ దుర్గాదాస్ గిరీశాన్ని దగ్గరకే బయల్దేరాడు.
“ఆ…. ఇంకో అరగంటలో అక్కడుంటార్రా—” అనేసి ఫోన్ కట్ చేయబోతూండగా గిరీశం వెంటనే, “అది కాద్రా దుర్గా… ఆ శ్రీదేవి గురించి ఓ కొత్త మేటర్ తెల్సింది. దానిది మనం అనుకున్నంత గొప్ప కేరక్టరేమీ కాదురా..!” అనడం వాడి చెవిన పడింది. ‘కీచు’మనే శబ్ధంతో తన కారుని ఆపి, “ఏంట్రా అంటున్నావ్..?” అని అడిగాడు.
“దుర్గా… ఆ శ్రీదేవి, తన తల్లి దగ్గరకు వెళ్తున్నానని దాని మొగుడికి అబద్ధం చెప్పి ఎవడి దగ్గరకో పోయి వచ్చిందట్రా…. ఇప్పుడే, అంజలి ఫోన్ చేసి చెప్పింది. ఇంక దాన్ని వదిలేసినా ఏం ఫర్వాలేదు. అదే తప్పు చేసిందీ… వాళ్ళాయనకు మన గురించి ఇంకేం చెప్పుద్దీ…?”
అది విని దుర్గాదాస్ కూడా రిలాక్సయ్యాడు. “దానమ్మా పూ…ని దెం…! లం.. ఏం కట్టింగులిచ్చిందిరా ఆరోజు…!” అంటూ ఫెళ్ళుమని నవ్వి, “అయితే… దాన్ని మరోసారి బాగా ఏస్కొని వదిలేయాలిరా…!” అన్నాడు.
గిరీశం కూడా నవ్వేస్తూ, “ఏస్కోరా, దుర్గా… ఏస్కో… నీ యిష్టం ఇంక… మళ్ళీ దాన్ని రేప్ చేస్కో…. కావాలంటే…!” అన్నాడు.
దానికి దుర్గాదాస్ చిన్నగా సకిలిస్తూ, “అది లం…ని తెలిశాక మళ్ళా రేప్ లూ, ఎల్లుండులూ ఏంటిరా…? దాన్నెలా డీల్ చేయాలో అది నేను చూస్కుంటాన్లేగానీ… నువ్వూ ఫామ్ హౌస్ కి వచ్చేయ్. ఇద్దరం కల్సి దాన్ని ముందూ యెనకా దున్నేద్దాం!” అని అన్నాడు.
గిరీశానికీ ఓక్షణం వెళ్ళాలని మనసులో అనిపించినా దుర్గాదాస్ తో, “లేద్రా దుర్గా… ఈ టెన్షన్ వదిలింది చాలు. గుండెల మీంచి కుంపటి తీసినట్టుగా ఎంతో హాయిగా వుందిప్పుడు. దాన్ని నువ్వే ఎంజాయ్ చేస్కో… నేను ఇంటికి బయల్దేరుతాను!” అనేసి వెంటనే ఫోన్ కట్చేశాడు.
దుర్గాదాస్ తన బండిని మళ్ళీ ఫాం హౌస్ వైపు త్రిప్పాడు.
★★★
అజయ్ శంకర్ దగ్గర నుంచి బయల్దేరి ఆ ఊరి పొలిమేర్లలో అడుగుపెట్టగానే అతని ఫోన్ రింగయింది. తన జీప్ ని ఓ ప్రక్కన ఆపి, ఫోన్ ఎత్తాడు.
“హా…. పాణి… చెప్పు… ఏమైనా తెల్సిందా…?”
“ఎస్ సార్… ఆ ఫోన్ నెంబర్ లంక శ్రీనివాస్ అనే వ్యక్తి పేరు మీద రిజిష్టర్ అయి వుంది సార్…. అతను రాజమండ్రిలో మంగళవారపేటలో ఓ ఎస్.టి.డి బూత్ నడుపుతున్నాడు…”
“ఎస్.టి.డీ. యా…? అంటే ఈ నెంబర్—”
“ఎస్ సార్….! ఇతను ల్యాండ్ లైన్స్ నే కాకుండా సెల్ ఫోన్ ని కూడా కస్టమర్స్‌ కి ఇస్తున్నాడు సార్!”
“ఓహో… అయితే, ఆ కాల్ విషయం తెలీలేదా…—?”
“ఆ విషయమై మన అప్పారావ్ ని అతని దగ్గరకు పంపించాను సార్. తనని ముందు అడిగినప్పుడు గుర్తులేదన్నాడంటగానీ ఆ తర్వాత గట్టిగా అడిగితే చెప్పాడట. ఆ రోజున తను ఏదో పనుండి త్వరగా కొట్టు కట్టేద్దాం అనుకుని అన్నీ సర్దేశాక ఎవరో ఒకతను ఒక ఆడమనిషి కలిసి బండి మీద వచ్చారనీ, ఆమె మాత్రమే ఫోన్ లో మాట్లాడిందనీ చెప్పాడు సార్…!”
“వాళ్ళెవరో ఏంటో వాడికి తెలుసా…?”
“తెలీదంట సార్…. ఇంతకుముందుగానీ, ఆ తర్వాతగానీ తను వాళ్ళను చూళ్ళేదంట సార్…!”
“నీకేమనిపిస్తోంది..?”
“నాకైతే…. అతను నిజమే చెప్తున్నాడనిపిస్తుంది సార్….”
“హ్మ్… సరే, పాణి… నేను నీకు…. తర్వాత కాల్ చేస్తాను.”
“ఓకే సార్!”
అజయ్ ఫోన్ ని కట్చేసి తన ప్రక్కనున్న సీట్ లో పడేసి సిగరెట్ తీసి వెలిగించుకుంటూ ‘ఆ నెంబర్ ఎవరిదో తెలిస్తే దాని ద్వారా ఏదైనా లీడ్ దొరుతుందని అనుకున్నా… కానీ, అలా ఏమీ జరగలేదు. ఇప్పుడేం చేయాలి…?’ అని అనుకుంటూ జీప్ ని మళ్ళా స్టార్ట్ చేశాడు.
★★★
దుర్గాదాస్ ఫాంహౌస్ చేరుకుని బంగళాలోకి వెళ్ళాడు. కోయిలని పిలిచి, “అదేం చేస్తోంది?” అని శ్రీదేవిని గురించి అడిగాడు.
“అమ్మగోరు వన్నం తినేసి నిద్దరోయింది సారూ…” అని కోయిల చెప్పింది. “సరే… లేచాక వచ్చి చెప్పు,” అనేసి తన గది వైపు పోతున్నవాడల్లా మధ్యలో ఆగి కోయిలవైపు తిరిగి, “పద… దాని గదికే పోదాం,” అంటూ కోయిలను వెంటబెట్టుకొని శ్రీదేవి గది వైపు నడిచాడు.
గదిలోకి ప్రవేశించి మంచం మధ్యలో ఓ ప్రక్కకు తిరిగి పడుకున్న శ్రీదేవిని చూస్తూ పోయి కౌచ్ మీద కూర్చుని అక్కడే టీపాయ్ క్రిందున్న విస్కీ బాటిల్ ని తీసి కోయిల చేత పెగ్ ఫిక్స్ చేయించాడు. మెల్లగా సిప్ చేస్తూ శ్రీదేవిని చూడసాగాడు. తర్వాత కోయిల చెయ్యి పట్టుకొని తన ప్రక్కన కూచోబెట్టుకుంటూ ఆమె అందాలను మధ్యమధ్యలో నంజుకు తింటున్నాడు. గోళ్ళతో గాటుపడేలా ఆమె నడుమును గిల్లుతూ, ఆమె పెదాలను నిర్దాక్షిణ్యంగా కొరుకుతూ, పైట చాటున దాగున్న గున్న మామిడి పళ్ళను పట్టుకుని ముచ్చికల్ని కసిగా నలుపుతున్నాడు. కోయిల నొప్పితో ‘ఇస్… ఇస్…’ అని వగరుస్తూ మెలికలు తిరగడం తప్ప ఏం చెయ్యలేకపోయింది.
అలా ఆమె శరీరంతో ఆడుకుంటూ మరో నాలుగైదు పెగ్గులు గుటకాయించాక వానికి మైకం సర్రున తలకెక్కింది. ఫేంటులోని వాడి అంగం బాగా గట్టి పడింది. కళ్ళలో ఎర్ర జీరాలు ఏర్పడ్డాయి. నెమ్మదిగా వాడి దృష్టి శ్రీదేవి వైపు పోయింది. ఆమె ఇంకా నిద్రపోతూనే వుంది. తన చేతిలో వున్న గ్లాసును అలానే పట్టుకుని కౌచ్ లోంచి మెల్లగా లేచి ఆమె దగ్గరకు నడిచాడు. మంచమ్మీద ఆమెకు అతి సమీపంలో కూర్చుని మందారంలా విరిసిన ఆమె ముఖాన్ని రెప్పవాల్చకుండా గమనించాడు. ఆరోజు వాడు చాచి కొట్టినప్పుడు ఆమె బుగ్గ మీద ఏర్పడిన ముద్ర కాస్త తగ్గినా ఇంకా ఎర్రగా కంది వున్నది. కోయిల కట్టిన ఊదారంగు చీరలో ఆమె సొబగులు బాగా కనిపిస్తున్నాయి. ఆరోజున శ్రీదేవి చనిపోయిందనుకుని గదిలోంచి తనని కారు డిక్కీలోకి తెచ్చేటప్పుడు అక్కడే వున్న ఆమె బ్యాగును కూడా వెంట తీసుకుని వచ్చాడు. ‘ఈ చీరని ఆ బ్యాగ్ లోంచే తీసి కట్టి వుంటాది కోయిల’ అనుకున్నాడు. పొట్ట దగ్గర చీర ప్రక్కకు పోవడంతో మధ్యలో సుడులు తిరిగిన ఆమె లోతైన బొడ్డును చూస్తుంటే వాడికి కుక్కలా నోట్లోంచి నీళ్ళు కారసాగాయి. వెంటనే కోయిలతో సిగరెట్ ని తెమ్మని సైగ చేశాడు. ఇంకా ఆ కౌచ్ లోనే వున్న తను గబగబా లేచి టీపాయ్ మీదున్న సిగరెట్ ఇంకా లైటర్ ని పట్టుకొని వాడి దగ్గరకు వచ్చి ఇచ్చింది. దుర్గాదాస్ సిగరెట్ వెలిగించుకుని ఒక దమ్ములాగి వదులుతూ కోయిల చేతిని పట్టుకొని మంచమ్మీదకు లాగాడు. తను పడ్డం పడ్డం సరాసరి శీదేవి మీద అడ్డంగా పడటంతో శ్రీదేవి చిన్నగా కేక పెడుతూ ఒక్కుదుటున లేచి భయం భయంగా మంచం చివరగా పోయి మోకాళ్ళపై కూర్చుని వాళ్ళను చూసింది. దుర్గాదాస్ కామ్ గా శ్రీదేవితో, “ఇదిగో… నీ వంటి మీదున్న బట్టలన్నీ విప్పేయవేఁ!” అన్నాడు.
దానికామె బెదిరిపోతూ, “ప్లీజ్… నన్నొదిలేయ్…! నీకిది న్యాయం కాదు…” అంది గద్గద స్వరంతో…
దానికి దుర్గాదాస్, “ఏంటే… ఏదో పతివ్రతలా ఫోజు కొడ్తున్నావ్…! నీ మొగుడికి అబద్దం చెప్పి ఎవడితోనో దెం…చుకోవటానికి పోయావు…. నీకన్నా నెరజాణలనే నేను డీల్ చేశానే… నాదగ్గర నీ యేశాలు పన్జేయవ్…!” అన్నాడు కర్కశంగా.
వాడి మాటలు విని శ్రీదేవి ముఖం నెత్తురు చుక్క లేనట్టుగా తెల్లగా అయిపోయింది. వెంటనే తన కళ్ళముందు ‘ఉదయ్’ ముఖం మెదిలింది. ‘తన ఉదయ్ ది…!’
శ్రీదేవి ముఖంలో రంగులు మారడం గమనించి, “ఏంటే లం…! ఇప్పుడు ఏమంటావ్….?” అంటూ తన చేతిని ముందుకు చాపి ఆమె పైటను లాగాడు. దాంతో జాకెట్ లోంచి ఆమె యదభారాలు నిండుగా వాని ముందర నిలిచాయి. ఆరోజు ఆమెను కబళించిన రాక్షసుడు మళ్ళీ వాడిలో మేల్కొన్నాడు. కానీ, శ్రీదేవి తన పైటను తిరిగి తీసుకోవడానికి ప్రయత్నం చేయక, “అ-అది నీకెలా తెలిసింది…?” అని వాడ్ని అడిగింది. అయితే, దుర్గాదాస్ ఇంకేమీ చెప్పే మూడ్ లో లేడు. సిగరెట్ ని ప్రక్కకు విసిరేసి ముందుకు పోయి ఆమె నడుమును బలంగా ఒడిసిపట్టి గ్లాసులో వున్నదంతా ఆమె గుండెలమీద పోశాడు. దాంతో జాకెట్ మొత్తంగా తడిచిపోయి ఆమె చన్నులు ఇంకా ముచ్చికలు వాడికి స్పష్టంగా కన్పించాయి. శ్రీదేవికి వెంటనే తేరుకొని ఒక చేత్తో తన స్తనాలను కప్పుకుంటూ మరో చేత్తో తన నడుమును పట్టుకున్న వాడి చేతిని విడిపించుకోడానికి ప్రయత్నించింది. దుర్గాదాస్ వెంటనే కోయిలతో, “వచ్చి దీని చేతుల్ని గట్టిగా వెనక్కి పట్టుకో…!” అంటూ అరిచాడు. కోయిల చప్పున శ్రీదేవి వెనక్కి పోయి గట్టిగా ఆమె రెక్కల్ని వెనక్కి లాగి పట్టుకుంది.
Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8