వీళ్ళ మాటలు విందాం అనుకునే లోపు దూరం నుండీ ఎవరూ ఎవరదీ కాయలు కోస్తున్నదీ అంటూ అరుపులు వినిపించాయ్ అంతే ఒక్కసారే ఎవరి దారిలో వాళ్ళు పరార్ అందరం కలిసి కొంచెం సేపటికి మా ఇంటికాడ కలిశాం. నేనే కింద ఉండి ఎవరన్న వస్తున్నరేమో చూస్తాం అన్న మీరిద్దరు ఎక్కడకి వెల్లిపోయారు కొంచెం ఉంటే దొరికిపొయేదానిని అన్నాను పెద్దసైజ్ లో దోరగా ముగ్గిన కాయలు చూడడానికని వెళుతున్నం అని చెప్పాంగా చుట్టు కూడా చూసుకుంటూ ఉండాలి మనం వెళ్ళింది మన సొంత తోటలోకేంటి మనం ఎన్ని కోసుకున్న ఎవ్వరూ ఏమి అనకుండా ఉండడానికి అన్నాడు గోపీ మీరు ఉన్నారు కదా అని నేను కాయలు కోసేపనిలో పడ్డా తీరాచూస్తే ఆ తోటమాలి వచ్చేశాడు అన్నాను సర్లే కాయలేవి అన్నారు అందరూ ఇంకెక్కడి కాయలు అక్కడేపాడేసి పరుగే పరుగు అన్నాను అందరూ కలిసి నవ్వరు. హమ్మయ్య నేను లాస్ట్ వరకూ చెట్టుమీదే ఉన్నాను అని అదరిని నమ్మించా ( ముఖ్యంగా గోపీని అక్కని ) అనుకుని ఊపిరిపీల్చుకున్నా.
అలా పెద్దక్క అడగ్గానే తన ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ మత్తుగా నిద్ర పోతున్నాను అని చెప్పి మెల్లగా ఎస్కేప్ అయింది నేను చుట్టూ తిరిగి అప్పుడే వచ్చిన వాడిలా ఇంట్లోకి వెళ్లాను ఇద్దరు అక్కలు నన్ను చూసి నేను కూడా సడన్గా వచ్చావ్ అని అడిగారు ఒక చిన్న అక్క వైపు చూశాను బాగా అయిందని చంకల కొడుతూ ఓరగా నా కల్లి చూస్తుంది నేను అది