సిటీ నుంచి తన సొంతూరు వచ్చిన కిరణ్ కి ఎపుడెప్పుడు తన తాత గారి జామకాయల తోటకి వెళదామా వెళ్లి ఆ తోటలో పని చేసే తోటమాలి సుబ్బడి పెళ్ళాన్ని చూద్దామా అని ఉంది. ఆమె పేరు చిట్టెమ్మ. చామన చాయగా, కుదమట్టంగా వుంటుంది. పొంకాలు చూడడానికి బరువుగా కిందకి వేలాడుతున్నట్టు వుండి చూడ డానికి బరువయిన రాళ్ళ మాదిరి వుండి చేసేవాల్లకి చేతినిండా పని అన్నట్టువుంటాయి. ఆవిడ కిరణ్ కి చిన్నప్పటి నుండి తెలుసు. ఇప్పుడయితే వీడు పెద్దోడయ్యాడు గాని చిన్నప్పుడు వీడి పనులన్నీ ఆమే చూసుకొనేది. వీడేమో ఆమె ని ఎప్పుడూ అదో రకంగా చూసేవాడు.

Read More »

రఘు ఉస్మానియా లో పిజి చేస్తున్నాడు. స్నేహితులతో సినిమాలకు, షికార్లకు వెళ్ళడం స్టూడెంట్ గా అతని రెగ్యులర్ దినచర్య అయిపోయింది. అలాగే ఒక రోజు వాళ్ళ స్నేహితుల బృందం అంతా కలిసి ఒక రోజు పాపికొండలు టూర్ కు వెళ్ళాలని ప్లాన్ చేసారు. ఆఖరి దాక వస్తానన్న రఘు ఎందుకో ఆ రోజు కొంచెం ఒంట్లో నలత గా ఉండటం తో రానని చెప్పాడు. స్నేహితులందరూ బయలుదేరి వెళ్ళిపోయారు. రూం లో ఒక్కడే ఉన్నాడు. ఏమి తోచడం లేదు. తల నొప్పి ఇంకా ఏమి తగ్గలేదు. ఇంకా జ్వరం కూడా వచ్చేటట్లుంది. ఏమి ఊసుపోవడం లేదు. పోనీ సిటి లో ఏదైనా ఆ రాత్రి సినిమాకి వెళ్దామంటే కొత్త సినిమాలు ఏమి ఆడటం లేదు.

Read More »

“గుడ్మార్నింగ్…వదిన గారూ….బాగున్నారా..“

Read More »

నీటుగా షేవ్ చేసుకుని తలస్నానం చేశాను. టైం 7 దాటుతుండగా బైక్ తీసుకుని బయటకి వచ్చాను. రాత్రి జరగబోయే రతికార్యానికి సంబంధించిన ఆలోచనలు నామనసులో మెదులుతూ నన్ను ఊపిరి తీయనీవటంలేదు. నా బైక్ షాపింగ్ కాంప్లెక్స్ ముందు ఆపాను. ఒక అరగంటలో షాపింగ్ మొత్తం పూర్తచేసి నేరుగా రెస్టారెంట్ వైపు బైక్ పోనిచ్చాను. డిన్నర్ కానిచ్చి తిరిగి ఫ్లాటుకి వచ్చేసరికి 9 అవుతోంది. ఉమ వాళ్ళ తలుపు మూసివుండి లైట్స్ వెలుగుతూ వున్నాయి. టీవీ పెట్టిన సౌండ్ వినిపిస్తోంది. అలానే బయట నిలబడి తన సెల్లుకి ఫోన్ చేశాను. ఒక ఐదారు రింగుల తరువాత లిఫ్టు చేసింది ఉమ. “హలో…” అన్న తన మాట వినగానే “కొంచెం బయటకి రాగలవా” అన్నాను. “ఎందుకు” సందేహంగా అడిగింది ఉమ. “ప్లీజ్… ఒకసారి రా” అంటూ ఫోన్ పెట్టేసాను.

Read More »

పట్టువదలని విక్రమార్కుడు తిరిగి చెట్టువద్దకు వెళ్ళి, శవాన్ని దింపి భుజానవేసుకొని, ఎప్పటిలాగే శ్మశానంకేసి మౌనంగా నడవసాగాడు. అప్పుడు శవంలోని భేతాళుడు “రాజా! సత్తెకాలపునాటి వ్యధలూ,గతించిన గాథలూ, సన్మార్గపు కథలూ నీకు చెప్పటం నాకు అలవాటే! విశదంగా విప్పిచెప్పటం నీకు పరిపాటే కదూ! అవ్వన్నీ విన్నవారు ఊకొట్టారూ, చదివినవారు చప్పట్లుకొట్టారూ, మెదడుకి మేతాపెట్టారు,విజ్ఙ్నులై తరించారు! ఇంతచేసినమనం ఎందుకు సరసమైన కథలను సంధించి రసఙ్గ్నులను రమింపచెయ్యకూడదనే తలంపుతో మొదటిగా ‘నెరజాణ ‘ కథని చెబుతున్నాను. సమ్మగా విను! ” అంటూ మొదలుపెట్టాడు….!

Read More »